کامبوچا ۷ گیاه از ۷ گیاه دارویی چای سبز (Camellia sinensis)، آویشن (Thymus vulgaris)، بابونه (Matricaria chamomilla)، دارچین (Cinnamomum verum)، بادرنجبویه (Dracocephalum)، به لیمو (Aloysia citrodora) و نعنا فلفلی (Mentha piperita) که دارای خواص درمانی می باشند توسط شرکت برنا کامبوچا تولید شده است.
اثرات فارماکولوژی گیاهان موجود در ترکیب :
چای سبز: نوشیدن چای سبز را عاملی برای جلوگیری از ابتلا به سرطان می‌دانند، چرا که میزان آنتی‌اکسیدان‌های موجود در آن ۱۰۰ برابر تأثیرگذارتر از ویتامین C و ۲۵ برابر تأثیرگذارتر از ویتامین E است. (توجه کنیم که ویتامین C و E به عنوان دو آنتی‌اکسیدان مهم مطرح هستند). چای سبز را به عنوان داروی ضد پیری (Anti – Aging) می‌شناسند. دلیل اصلی آن وجود میزان قابل توجهی آنتی‌اکسیدان به ویژه آنتی‌اکسیدان‌های مؤثر در حفظ شادابی و جوانی موجود در چای سبز است. آنتی‌اکسیدان‌ها یکی از شاخص‌ترین عوامل برای حفظ سلامتی و شادابی سلول‌های بدن، با به تعویق انداختن شروع روند پیری سلول‌ها هستند. آنتی‌اکسیدان‌های موجود در چای سبز، سلول‌های پوست را در مقابل آسیب‌ها به ویژه رادیکالهای آزاد، یکی از عوامل ایجاد سرطان و افتادگی و آسیب به پوست، محافظت میکند. به این ترتیب چای سبز مانع از بروز سرطان، افتادگی و چروک خوردن پوست به ویژه پوست صورت میشود. پژوهشگران چای سبز را به عنوان دارویی برای کاهش خطر ابتلا به ورم مفاصل، ناشی از روماتیسم معرفی می‌کنند. این تأثیر با توقف فعالیت آنزیم‌های تخریب‌کننده و تحلیل برنده غضروف مفاصل ایجاد میشود.
آویشن: آویشن منبع غنی از ویتامین C و A است. همچنین از دیگر فواید آویشن وجود مس، فیبر، منگنز و آهن در آن است. آویشن دارای خواص ضد باکتری فوقالعاده ای است و برای مبارزه با باکتری های که باعث آکنه در پوست میشود مفید است. مواد مغذی موجود در آویشن به فولیکول های مو برای رشد کمک میکند. عصاره ی این گیاه باعث بهبود پتانسیل آنتی اکسیدانی و در نتیجه کمک به جلوگیری از استرس اکسیداتیو می شود. تحقیقات نشان می دهد در عصاره ی هیدروالکلی آویشن ترکیباتی وجود دارد که آنزیم های سیکلواکسیژناز را مهار می کند و موجب کاهش استرس اکسیداتیو می شود. آویشن دارای اثرات ضد میکروبی بالایی می باشد. ترکیبات مؤثر ضد میکروبی آن فلاونوئیدهایی شامل آپی ژنین،نارینژین،لوتئولین و روغن های فرار حاوی تیمول و کارواکرول می باشد.
بابونه: بابونه یک گیاه فوق العاده است؛ تقویت کننده مغز و اعصاب و قوای جنسی است، برای رفع گرفتگی های عضلانی و نیز گرفتگی های قاعدگی در زنان مفید است. عصاره گیاه بابونه فعالیت ضد اسپاسمی دارد و با بلوکه کردن کانال‌های پتاسیمی باز، انقباض ماهیچه صاف را مهار میکند. بابونه درمان کننده کمی ترشحات عادت ماهیانه و تسکین دهنده دردهای عادت ماهیانه است. بابونه مسکنی فوق العاده برای سردرد، میگرن، دندان درد و دردهای عصبی است. عصاره بابونه به طور قابل توجهی باعث کاهش زخم معده ناشی از اتانول می شود. اتانول باعث افزایش قابل توجهی در سطح مالون دی آلدهید بافت میشود که عصاره بابونه به طور چشمگیری میزان مالون دی آلدهید را کاهش می دهد.
دارچین: در پژوهش های نوین نیز آثار مفید دارچین در کاهش قند خون و درمان دیابت، کاهش وزن، کمک به گوارش غذا، سرماخوردگی، تقویت سیستم ایمنی بدن، تقویت حافظه، کاهش مشکلات قاعدگی، و درمان اضطراب ثابت شده است. همچنین این گیاه دارویی، اثرات ضدقارچ دارد، در آفت دهان استفاده می شود. از دارچین میتوان بعنوان کاهش دهنده درد در دوران قاعدگی و همچنین دوران بعد از زایمان استفاده نمود. مصرف دارچین می تواند به درمان عفونت قارچی کاندیدا که نه تنها در واژن زن ها بلکه در تمام بدن منتشر می شود، کمک کند. تحقیقات ثابت کرده است که مصرف دارچین نسبت به مصرف داروهای شیمیایی تاثیر بیشتری در درمان عفونت های قارچی کاندیدا دارد. دارچین به تقویت سیستم ایمنی، رفع خستگی و افزایش عمر کمک می کند. دارچین همچنین به داروی ضد پیری معروف است. این گیـاه دارای خاصیت آنتی اکسیدانی قوی اسـت کـه بـه سبب وجـود ترکیبـاتی چـون سـینامالدئید، اپـی کاتشین، پلی فنولAو ویتـامین ث اسـت. گـزارش شده است که ترکیبات آنتی اکسـیدان موجـود در عصارههای الکلی دارچین میتواننـد اکسـیژن هـای واکــنشپــذیر ماننــد آنیــون هــای سوپراکســید و رادیکالهای هیدروکسیل و سایر رادیکالهـای آزاد را در آزمایشگاه از بین ببرند و در برابر آسیبهای شیمیایی از سلول محافظت کنند. از سـوی دیگـر، مصرف دارچین به عنوان ادویه بـه دلیـل خاصـیت آنتی اکسیدانی قوی که دارد از اکسیداسیون مـواد آلی در بدن جلوگیری میکند و میزان رادیکالهای آزد را کــاهش مــیدهــد. دارچــین دارای اثــر ضدسرطانی نیز هست و از جملـه مکانیسـم هـای ضــد ســرطانی آن، القــاء آپوپتــوز در ســلول هــای سرطانی میباشـد.
بادرنجبویه: مکانیسم اثر ضد ویروسی عصاره گیاه بادرنجبویه مربوط به اسید کافئیک و فرآورده های پلیمریزه ی آن می باشند که این ترکیبات با مهار سنتز پروتئین های ویروسی اثرات خود را اعمال می کنند. عصاره گیاه بادرنجبویه غنی از ترکیبات رزمارینیک اسید، اولئانیک اسید و اورسلیک اسید است. این ترکیبات به علت تمایل نسبی به گیرنده های GABA، با اتصال به این گیرنده ها سبب افزایش سطح GABA در مغز می شوند که می تواند دلیلی برای اثرات آرام بخشی و ضد اضطرابی این گیاه باشد. اثرات ضد دردی و ضد التهابی گیاه را می توان به حضور رزمارینیک اسید، ترپنوییدها و فلاونویید ها نسبت داد. در این میان فلاونوییدها نقش موثرتری ایفا می کنند. همچنین برخی مطالعات حاکی از آن است که بادرنجبویه با تاثیر مستقیم بر هورمون های تیروییدی و ممانعت از اثرگذاری TSH بر گیرنده اش میتواند در درمان بیماری Graves مفید باشد. بادرنجبویه برای درمان و بهبود اضطراب و استرس مفید است. گیاه بادرنجبویه یکی از آن گیاهان آرامبخش است که به طور طبیعی روی سیستم عصبی تأثیر گذاشته و باعث آرامش میشود.
به لیمو: به لیمو با افزایش آدیپونکتین که یک پروتئین است که تجزیه ی چربی را کنترل میکند، تولید چربی را کاهش میدهد. خاصیت ضدالتهابی و ضدمیکروبی به لیمو به دلیل تعاملات ورباسکوزید با غشای سلولی دو لایه است. ورباسکوزید موجود در به لیمو با افزایش تولید تیروزین فسفاتاز که باعث کاهش التهاب میشود، التهاب را بهبود میبخشد. پلی فنول هایی مانند ورباسکوزید که از به لیمو حاصل میشود، اثرات التهابی را با کاهش گونه های فعال اکسیژن که در محل التهاب انباشته شده و موجب استرس اکسیداتیو در بدن میشود، کاهش میدهد. التهاب یکی از فاکتورهای مهم در پیشرفت بیماری ام اس میباشد. در یک مطالعه ای که برروی ۳۰ بیمار مبتلا به ام اس انجام شد، مشخص شد که بعد از مصرف مکمل به لیمو، سطح التهاب کاهش پیدا کرد. به لیمو باعث محافظت درمقابل استرس اکسیداتیو میشود – استرس اکسیداتیو یعنی بازتاب‌دهندهٔ عدم تعادل میان تظاهرات سیستماتیک گونه‌های فعال یا واکنش‌پذیراکسیژن –ROS- و توانایی یک سیستم زیستی در خنثی سازی و مهار میانجی‌های سمی آن یا ترمیم آسیبهای وارده است. در مطالعه ای که برروی موش ها انجام شد، نشان داده شد که ورباسکوزید ظرفیت آنتی اکسیدانی خون را افزایش میدهد.
نعنا فلفلی: گیاه نعناع فلفلی به دلیل دارا بودن ترکیبات منتول،منتون، ترکیبات فنولی و فلاونوئیدی و همچنین اکسید کننده هایی مثل پیپر یتنون اکسید و ترپن ها فعالیت مهاری در برابر باکتری ها، قارچ ها و ویروس ها دارد. تیمول به عنوان ترکیب طبیعی ضد باکتریایی قوی، به تنهایی یا در ترکیب با سایر مواد ضد باکتریایی به کار برده می شود و نشان داده شده است که تیمول در برابر قارچ ها و مخمرهای بیماری زای آسپرژیلوس و کاندیداآلبیکنس اثرات مهار کنندگی بالایی دارد. اسانس نعناع فلفلی قادر است از طریق جلوگیری از تغییر شکل در دیواره ی مخمر کاندیدا آلبیکنس مانع از ایجاد شکل پاتوژن و در نهایت باعث مهار عفونت می گردد. همچنین در تحقیقات دیگر مشخص شده است که عصاره ی متانولی نعناع فلفلی فعالیت ضد قارچی بسیار خوبی در برابر سویه های ساکارومیسزسرویزیه و پنیسیلیوم توتاتوم دارد. همچنین مشخص شده است که اسانس نعناع فلفلی از طریق کاهش اسپاسم عضلات صاف گوارش منجر به کاهش درد در ناحیه شکم می شود. در تحقیقات ثابت شده است که عصاره ی آبی و اتانولی نعناع فلفلی سبب بهبود تورم و التهاب می شود. منتول موجود در این گیاه روی رسپتورهای Kappa-Opioid اثر می گذارد و منتول موجود در عصاره ی آبی و الکلی نعناع روی رسپتورها اثر نموده و بدین طریق جریان و انتقال سیگنال درد را مهار و بلوک می کند و منجر به کاهش درد می شود .
